. همانگونه که اکثر ما همشهریان به وفور مشاهده کرده و بعضاً خودمان نیز با بی توجهی اقدام به این امر خطرناک نموده ایم، توزیع و مصرف غذای گرم در ظروف پلاستیکی و فومی است که قطعاً همگان از مضرات فراوان این امر آگاهی دارند اما با این توجیه که " همین یکبار مشکلی ندارد" از کنار این امر گذشته ایم؛ اما با مراجعه به حافظه نه چندان بلند مدت خویش به این نتیجه خواهیم رسید که خیلی هم همین یکبار نبوده است.

 

طبق بررسی های سازمان غذا و دارو و همچنین وزارت بهداشت، آمار رسمی تعداد مبتلایان به انواع سرطان در کشور طی یک دوره 5 ساله از سال 85 تا سال 90 در حدود 35000 نفر رشد داشته و به رقم 85هزار نفر در سال 90 رسیده است که این رقم 6 برابر تعداد مبتلایان در سال 80 میباشدکه در حدود 30درصد این مبتلایان به واسطه عدم سلامتی تغذیه و وجود عوامل سرطان زا مانند زنجیره های پلیمری ناشی از ظروف پلاستیکی و سایر افزودنیهای مضر با این بیماری دست و پنجه نرم می نمایند.

 

طبق نتایج و آمارهای رسمی، جمهوری اسلامی ایران در سالهای 2013 و 2014 رتبه اول در رشد نرخ مبتلایان به سرطان در سطح کشورهای جهان را دارا بوده است. این ارقام دهشتناک قطعاً از بیتفاوتی بسیاری از مسئولین در قبال سلامت مردم نشئت میگیرد اما اخلاقاً و منطقاً این نکته را نیز یادآور میشود که " ای که دستت میرسد کاری بکن     پیش از آن کز تونیاید هیچ کار"...

 

لذا جهت استحضار خیرین، بزرگان و عموم مسئولین و مردم، پیشنهادی جهت بهبود این وضعیت، مختصراً ارائه می گردد.

 

- در مراسم و مناسک مذهبی حداقل در مواردی که غذا و یا نوشیدنی گرم صرف می شود از ظروف گیاهی و یا آلومینیومی بدون رنگ استفاده گردد. ممکن است این ظروف نسبت به ظروف پلاستیکی اندکی گرانتر تمام شوداما میشود این اختلاف قیمت را با کاهش دادن بسیار جزیی حجم غذا جبران نمود،

حداقل سلامت کسی به خطر نمی افتد و مشخصاً بیشتر مقبول درگاه احدی خواهد بود